https://doi.org/10.36719/2789-6919/39/88-93

Madina Farziyeva

Klinik “Batıgoz”, Azerbaycan, Bakü

madinafarziyeva@yahoo.com 

Şaşılık cerrahisinde zayıflatma ve güçlendirme teknikleri

Özet

Bu çalışmada amacımız göze ait biyometrik özellikler ve ekstraoküler kas konfigürasyonunun horizontal şaşılık cerrahisi başarısındaki etkisini değerlendirmektir. Kliniğimizin Şaşılık Birimi’nde horizontal şaşılık nedeni ile cerrahi tedavi uygulanan 28 hasta çalışma kapsamına alındı. Şaşılık cer­rahisi yapılan hastaların ameliyat öncesi ve ameliyat sonrası üçüncü ayda yapılan oftalmolojik, or­toptik ve biyometrik muayene bulguları kaydedildi. Rutin muayeneye ek olarak aksiyel uzunluk ve keratometri parametreleri değerlendirildi. Cerrahi sırasında hastaların yaş ortalaması 7,79±7,43 (1,0-38,0) yıldı. Hastalar esotropya, ekzotropya ve infantil esotropya olarak üç gruba ayrıldı. Ameliyat sonrası esotropya (ET) için yakın ve uzak kaymanın 10 prizm diyoptri (pd) ET ve altında olması; ekzotropya (XT) için yakın ve uzak kaymanın 10 pd ET ve XT altında olması - başarılı; yakın veya uzak kaymanın birinin 10 pd ve altında olması - kısmi başarılı; 10 pd üzerinde olması başarısızlık belirlendi. Cerrahi başarı incelendiğinde %46,4 hastanın cerrahisi başarılı, 39,2% hastada kısmi başarılı, %14,4 başarısızdı. Kırma kusuru tipi, kayma tipi, füzyon ve stereopsis varlığı ile cerrahi başarı arasında ilişki saptanmadı (p=0,403; p = 0,183; p=0,316; p=0,259). İç rektus insersiyosunun (‘a’, ‘b’, ‘c’) limbusa olan mesafesi ve (‘d’) genişliği, arttıkça cerrahi başarı oranının arttığı saptanmıştır (p=0,058; p=0,026; p=0,019; p=0,058). Sonuç olarak, aksiyel uzunluğun ve ekstraoküler kas anatomisinin, horizontal şaşılıklarda cerrahi başarıyı etkileyen faktörler arasında bulunduğu gösterilmiştir.

Anahtar kelimeler: horizontal şaşılık, kas insersiyosu, aksiyel uzunluk, cerrahi başarı, biyomet­rik özellikler

Mədinə Fərziyeva

“Batıgöz” klinikası, Azərbaycan, Bakı

madinafarziyeva@yahoo.com 

Çəpgözlüyün cərrahiyyəsində zəiflətmə  və gücləndirmə texnikaları

Xülasə

Bu işdə məqsədimiz gözün biometrik xüsusiyyətlərinin və ekstraokulyar əzələ konfiqurasiya­sının horizontal çəpgöz cərrahiyyəsinin müvəffəqiyyətinə təsirini qiymətləndirməkdir. Klinika­mızda horizontal çəpgözlüklə bağlı cərrahi müalicə alan 28 xəstə tədqiqata daxil edilmişdir. Əmə­liyyatdan əvvəl və əməliyyatdan sonrakı üçüncü ayda çəpgözlük əməliyyatı edilən xəstələrin oftal­moloji, ortoptik və biometrik müayinə nəticələri qeydə alınıb. Rutin müayinədən əlavə, eksenel uzunluq və keratometriya parametrləri qiymətləndirilir. Əməliyyat zamanı xəstələrin orta yaşı 7,79±7,43 (1,0-38,0) il olmuşdur. Xəstələr üç qrupa bölündü: ezotropiya, ekzotropiya və infantil ezotropiya. Əməliyyatdan sonrakı ezotropiya (ET) üçün yaxın və uzaq yerdəyişmə 10 prizma diopteri (pd) ET və aşağı olmalıdır; Ekzotropiya (XT) üçün 10 pd ET və XT-dən aşağı yaxın və uzaq sürüşmələr - uğurlu; əgər yaxın və ya uzaq sürüşmə 10 pd və ya daha azdırsa - qismən uğurludur; 10 pd-dən yuxarı olarsa, uğursuzluq müəyyən edildi. Cərrahi əməliyyatın müvəffəqiyyəti araşdırıldığında xəstələrin 46,4%-də əməliyyat uğurlu, 39,2%-də qismən uğurlu, 14,4%-də isə uğursuz olub. Kırılma qüsuru növü, sürüşmə növü, qaynaşma və stereopsis varlığı və cərrahi müvəffəqiyyət arasında heç bir əlaqə tapılmadı (p=0,403; p=0,183; p =0,316; p=0,259). Daxili rektus yerinin ('a', 'b', 'c') limbusdan uzaqlığı və eni ('d') artdıqca cərrahi əməliyyatın müvəffəqiyyət nisbətinin artdığı müəyyən edilmişdir (p=0,058; p=0,026). p=0,019; p=0,058. Nəticə olaraq göstərilmişdir ki, horizontal çəpgözlükdə cərrahi müvəffəqiyyətə təsir edən amillər arasında eksenel uzunluq və gözdənkənar əzələ anatomiyası yer alır.

Açar sözlər: horizontal çəpgözlük, əzələ yeridilməsi, ox uzunluğu, cərrahi müvəffəqiyyət, bio­metrik xüsusiyyətlər

Medina Farziyeva

"Batygoz" clinic, Azerbaijan, Baku

madinafarziyeva@yahoo.com

Attention and Enhancement Techniques in Lasik Surgery

Abstract

Our aim in this study is to evaluate the impact of eye biometric characteristics and extraocular muscle configuration on the success of horizontal strabismus surgery. 28 patients who received surgical treatment for horizontal strabismus in our clinic were included in the study. Before the operation and in the third month after the operation, the results of ophthalmological, orthoptic, and biometric examinations of patients who underwent strabismus surgery were recorded. In addition to routine examination, axial length and keratometry parameters are evaluated. The average age of the patients during the operation was 7.79±7.43 (1.0-38.0) years. Patients were divided into three groups: esotropia, exotropia, and infantile esotropia. For postoperative esotropia (ET), near and far displacement should be 10 prism diopters (pd) ET and below. Near and far shifts below 10 pd ET and XT for exotropia (XT) are successful; if near or far drift is 10 pd or less, it is partially successful; if it is above 10 pd, failure is defined. When the success of the surgical operation was investigated, the operation was successful in 46.4% of patients, partially successful in 39.2%, and unsuccessful in 14.4%. No correlation was found between refractive error type, slip type, presence of fusion and stereopsis, and surgical success (p = 0.403; p = 0.183; p = 0.316; p = 0.259). As the distance and width ('d') of the inner rectus place ('a', 'b', 'c') from the limbus increase, the success rate of the surgical operation increases (p = 0.058; p = 0.026). p=0.019; p=0.058. In conclusion, it has been shown that axial length and extraocular muscle anatomy are among the factors influencing surgical success in horizontal strabismus.